Ondoordringbaar wild

Je treft ze niet vaak in de bossen aan, maar hier in ondoordringbaar struikgewas staan vredespopulieren. En dan besluit zo’n onbuigzaam stammetje in het midden om door te groeien. Het loof aan de zijkanten hangt er lamgeslagen bij, de bladstelen angstig samengedrukt. Kurkwratten zijn niet te verbergen. Bij het geringste zuchtje van de zingende windMeer lezen over “Ondoordringbaar wild”

U denkt te veel

Voor een opmerkzame geest geeft het universum voortdurend signalen af, subtiel, de massa ziet het niet. Zo loop ik op een naamloze ochtend met de forenzende ochtendstroom het Centraal Station uit en daar staat ineens, midden op de stoep, een bord met de mededeling: U denkt te veel Prompt staan mijn gedachten stil. Het isMeer lezen over “U denkt te veel”

Wij, het publiek

Wij figureren, maken drukte en geven afals de inkt nog nat is. Wij komenaltijd ergens achter. Wij zijn de beste botenbouwers, wij zoeken open pluizen uit, jureren zonder oordeelmet de onderbuik. Losliggende stoeptegels die hun nek uitsteken, daarvanwordt bij de gemeente melding gemaakt, vermits vitale delengebroken of geschonden zijn. Afijn, wij begeven onsop openbare wegen,Meer lezen over “Wij, het publiek”

L.uule

Wie het allereerste MUGzine heeft gelezen tot en met de allerlaatste pagina, ziet op de achterkant een bericht van L.uule. Maar wie is Luule? In Estland is Luule best bekend. Niet in de zin van ‘beroemd’, maar iedereen weet wie Luule is. Haar naam is Poëzie. Ik leende Luules naam, omdat ze zo leuk klinkt. Voegde er een puntje aan toe. L.uule is eenMeer lezen over “L.uule”

Tiny desk concert

Een optreden óp je bureau, of eronder, of om het even waar je je smartphone op richt, dat kan met de augmented reality app ‘Alles is’. Het is een miniconcert van Spinvis voorzien van een extra laagje op je eigen werkelijkheid. Terwijl Spinvis (Erik de Jong) en cellist/zanger Saartje Van Camp vijf nummers spelen, zeilenMeer lezen over “Tiny desk concert”

De poëzietrap (concept)

Dagelijks betreden honderden bezoekers de trap tussen de entree van de Koninklijke Bibliotheek en de hal daarboven, waarachter de ingang van de leeszaal schuilgaat. Mensen met het hoofd in de wolken, de voeten mechanisch van de ene naar de andere trede verplaatsend. Mensen die behoedzaam trede voor trede de maatschappelijke ladder beklimmen, en mensen dieMeer lezen over “De poëzietrap (concept)”

Poëzie uit het onverwachte

Soms valt je een stukje tekst toe dat je even aan de werkelijkheid onttrekt. Een passage over tranen als doorzichtige visjes, over woorden die we tegen God fluisteren of iemand die voor ons het allerbelangrijkst is. Het zijn cadeautjes uit onvoorziene hoek. Ze zijn een aansporing om het leven niet te accepteren zoals het is:Meer lezen over “Poëzie uit het onverwachte”